Van mijn plan om de berg ondergoed van een week weg te
werken , is niets terecht gekomen. Vanmorgen na het ontbijt en de douche en de
oefeningen voor oude mensen, zijn we naar het
stadje Trogir gelopen. Het was weer een prachtige dag en via een flinke
heuvel en 20 minuten verder waren we in het prachtige stadje. Het staat op de
werelderfgoedlijst van Unesco. De gebouwen zien er prachtig uit en de grote
kathedraal is een bezichtiging waard. Ik wilde ook de klokkentoren beklimmen
maar vanwege een file van mensen die niet van opschieten wisten , heb ik me
halverwege weer omgedraaid en ben ik teruggegaan.
Het was enorm druk in het stadje en opeens schoot het ons te
binnen dat het 1 mei was vandaag, de dag van de arbeid. Er wordt dan in veel
landen niet gewerkt, men viert dan de strijd van de arbeiders voor een
rechtvaardige samenleving. Helaas voor de werkenden in Nederland wordt dat niet
meer gevierd bij ons.
De terrassen zaten overvol, wel heel gezellig trouwens. Na
een kop koffie op een terras, een flinke wandeling gemaakt en rond een uurtje
of twee kregen we toch wel zin in iets en besloten we om te gaan eten. Freddy
spareribs en ik garnalen. Het smaakte prima. Toen weer terug naar de camping en
onderweg probeerden we nog een stokbrood voor ’s avonds te scoren maar geen
supermarkt in de buurt meer open.
Freddy wilde toch nog naar de punt van het schiereiland om
daar naar vogels te kijken dus onderweg
zouden we vast nog wel een supermarkt vinden.
Op de camping waren onze achterburen inmiddels vertrokken en
stonden er alweer nieuwe campinggasten uit België. Er was vandaag veel
wisseling , vonden wij. Er staan Engelsen, Oostenrijkers, Nederlanders,
Slovenen, Polen, Duitsers, Italianen; een gemengd gezelschap.
Het overgrote deel is de 60 gepasseerd. Zo ook het echtpaar
achter ons. Toen we op de camping aan kwamen lopen waren ze net met de voortent
bezig. Dat blijft toch een dingetje, zoiets opzetten. Zelfs als je
waarschijnlijk al jaren gekampeerd hebt ! De woordenwisseling was behoorlijk
heftig, beiden hadden ze een stok in de
hand en de toon werd alsmaar heftiger. Wij zijn weggegaan en toen we rond half
6 terug waren, zaten ze samen te eten en stond de voortent zoals hij hoort te
staan; heel strak! Wij hebben een luifel,
die is alleen op te zetten.
Wij dus naar de punt van het schiereiland. Een brood hadden
we inmiddels. Op een gegeven moment konden we niet verder, de asfaltweg hield
op en we hebben de auto geparkeerd. Te voet verder en met het fototoestel,
hopen op een mooie vogel voor het blog.
We liepen langs allemaal kleine strandjes met hier en daar
een familie die aan het zonnen /eten was. Nergens geen vreemde vogel te horen,
enkel een merel. Na een flinke wandeling maar teruggegaan naar de auto. Helaas!
Wat er vanavond op het blog komt te staan is een vogel uit de oude doos denk
ik. De wandeling was prachtig, veel bloemen, een mooie kustlijn en genieten van
de rust. Wel jammer dat er zoveel rotzooi wordt gedumpt overal, asbest
golfplaten, kapotte stoelen, veel plastic.
De terugweg hebben we dwars over het eiland heen gereden.
Een prachtige rit, als je de gaten en hobbels in de weg voor lief neemt.
Na de wandeling van gisteren was de pijn aan de hiel van
Freddy niet verergerd. Nu maar even afwachten wat het morgen gaat worden.
Beste vogelvrinden,
De vogel van gisteren is een vink ook wel boekvink genoemd.
Geraden door Beate, weer super snel gereageerd.
De stand is:
Beate 4
Tom 2
Zoals mijn ega al heeft gezegd er waren weinig tot geen
vogels te vinden op het het eiland. Jammer morgen misschien meer geluk.
Maar ik heb nog een mooie vogel van gisteren, hij is weer
niet zo moeilijk, dus raden maar.
Sijs
BeantwoordenVerwijderengroenling
BeantwoordenVerwijderen