Dag 10

Vanmorgen een beetje op tijd uit bed want we wilden een wandeling maken bij Sibenik en ook nog naar de stad zelf. De afstand is ongeveer 45 km., dus dat was te doen. Freddy had deze wandeling gevonden op internet en het zag er mooi uit. Ook de recensies waren goed, dus maar doen.

De weg langs de kust is spectaculair mooi om te rijden. Overal waar je kijkt zie je rotsen, afgewisseld met strand en in de Adriatische zee, zoveel eilanden en eilandjes. Het water van de zee is azuurblauw, prachtig!

We vonden het beginpunt toch wat slecht aangegeven op de site, maar met onze eigen vindingrijkheid en goed nadenken en kijken, kwamen we er toch. Het eerste stukje van de wandeling liep naar een fort. Je liep over een houten pad, prachtig gemaakt. Het pad lag over het water, het kanaal St Ante, heen. Er groeien speciale planten op de stenen in het water, dat water heeft een hoog zoutgehalte dus de plantengroei is daardoor ook bijzonder.  Ook hadden we de mosselen daar overal voor het oprapen, maar dat durfden we toch niet aan. 

We hebben er één meegenomen en deze mossel is niet kapot te krijgen. Dat moet thuis maar gebeuren. We hebben wel veel vissers gezien dus de kwaliteit  zal wel goed zijn. Freddy heeft net de mossel opengemaakt en er zit een hele kleine in, dus je hebt veel mosselen nodig voor een maaltijd. Bij het fort waren nog veel ondergrondse bunkers  te zien uit de tijd toen het hier nog Joegoslavië was. Het fort zelf was niet zo bijzonder maar de wandeling wel. 

Voor het tweede deel van de wandeling moesten we aan de andere kant van het kanaal lopen. Ik blijf het woord kanaal een raar woord vinden in dit geval want het is niet aangelegd, staat in open verbinding met de zee,  dus het is geen kanaal  zo als wij dat kennen. We hebben de rugzak met eten en drinken meegenomen en begonnen aan de wandeling. Wat mooi, geen woord teveel gezegd in de beschrijving op de internet site. Het pad was prima om te lopen. Het eerste deel was iets minder omdat er nog een aantal bovengrondse bunkers stonden, vervallen en beklad met graffiti, van de oorlog in Joegoslavië. Je mag er wel in dus ook maar even gedaan. Freddy vond de constructie erg verrassend.

 Ook is er een grot met een grote doorvaart voor boten, waar je in kunt lopen. Je moet wel eerst de 70 treden naar beneden nemen.

Weer verder naar boven en met twee steile beklimmingen waren we op het hoogste punt van de Vidicivac heuvel, wat prachtig! We hebben genoten van het uitzicht en daar yoghurt, koek en fruit gegeten. Het was geweldig.

Na de rustpauze teruggelopen en als je dan alles van de andere kant ziet , ontdek je nog weer andere mooie vergezichten en bergtoppen. Wat we niet hebben gezien en gehoord zijn vogels. Wel vreemd dat dat zo is, je zou toch verwachten dat in zo’n natuurgebied veel vogels zitten, maar helaas!

Toen eerst andere schoenen aan getrokken; ja, er ligt altijd van alles bij ons in de auto, en na acht km. waren we al in de stad Sibenik. Een prachtig stadje, waar veel gerestaureerd wordt.  Er staat een prachtige kathedraal, leuke winkeltjes en er zijn veel smalle straatjes en steegjes. We hebben daar een heerlijke kop koffie gedronken, de lekkerste tot nu toe, en Freddy nog een ijsje, bijna de smaak van Talamini !!!

Toen naar de camping gereden en onderweg nog snel even een paar boodschappen meegenomen.

Terwijl ik dit typ staat het eten te pruttelen op de scottle; rijst met kip en groentes, heerlijk.

Om acht uur de dodenherdenking op de Dam gevolgd, het blijft indrukwekkend, en we hebben inmiddels ook gegeten. Iedereen een mooie Bevrijdingsdag morgen.

Beste vogelvrinden,

De vogel van gisteren is een grote stern, geraden door Tom.

Voor mij was het iets makkelijker te raden omdat ik meer foto’s heb gemaakt van deze vogel.

De stand is:

Beate 5

Tom 4

De vogel van vandaag is er weer eentje die iedereen wel eens in de tuin ziet, allemaal insturen dus.

Hierbij is snelheid gewenst. Veel succes .