Dag 19

Om goed aan de dag te beginnen stelde Freddy voor om te gaan zwemmen in de zee. Het leek mij erg koud maar ik wilde me niet laten kennen en we hebben het gedaan. Heeeel erg koud maar verfrissend zullen we maar zeggen. Het viel echt wel mee; na een half uur waren we weer warm. Het water is zout dus we hebben ons daarna  goed afgedoucht.

Vandaag naar het nationaal park Paklenica. Het is dicht in de buurt en om 11 uur waren we er. Een flink eind voor de parkeerplaats werden we naar de zijkant van de weg gedirigeerd en moesten we daar onze auto neerzetten. Dat voorspelde veel drukte. Ik had dat al in het boekje gelezen maar dat was  toch alleen in de zomermaanden zo, las ik.

De rugzak met proviand en twee flessen water mee, petten op en daar gingen we, op weg naar het begin van het pad door de Velika Paklenica, Grote kloof.

En inderdaad, we liepen naar het begin van de route en de hele weg stond vol met auto’s, tot aan de overvolle parkeerplaats. Grote groepen bergbeklimmers waren al volop in actie. Jong, oud, mannen , vrouwen; we hebben heel veel bergbeklimmers gezien, hoog tegen de rotsen.  Een spectaculair gezicht!

Wij hielden het vandaag bij de wandeling door de kloof. Voor ons al een belevenis en altijd is het afwachten of we tot het eind komen. Volgens de route beschrijving zou de wandeling twee en een half uur duren, zonder stops. Dat moest te doen zijn. Het eerste stuk was flink bergop,  via een onregelmatig stenen pad. Het ging best goed en het uitzicht was overal zo mooi. Daarna kwam er een makkelijk stuk, wat weer werd afgewisseld met stenen en kiezels. En het was niet druk . Af en toe passeerden we mensen of kwamen ons mensen tegemoet,  maar van de verwachte drukte was niets te merken. 

De vele auto’s en busjes  kwamen  voornamelijk van de grote groepen bergbeklimmers en die hielden zich een stuk hoger op dan wij. Wat was de route prachtig om te lopen. Zowel de heen als terugweg want je ziet toch weer andere dingen elke keer. Aan het eind van de route was een restaurant /hotel. Je kunt er iets eten maar wij wilden wel koffie; de proviand zat tenslotte in de rugzak. Nou, de koffie was zo verschrikkelijk vies, het brandde bijna een gat in de grond, want daar hebben we ons kopje geleegd. Er zat wel twee cm. koffiedrap onderin het kopje.

Op de terugweg een mooi picknickplekje gezocht en de hele eetbare inhoud van de rugzak opgegeten, scheelt weer in het dragen. Onderweg konden we onze waterflesjes bijvullen, bij de watertap punten, die er waren. Ook zagen we op een informatiebord dat je prachtige vogels kunt zien in dit gebied. Kunt zien en wij hoorden ze alleen maar. Erg jammer!

Wij kwamen op de heenweg een echtpaar achterop op gewone schoenen. Dat kan natuurlijk maar het is niet zo verstandig om dan zo’n pad te gaan lopen. Wij haalden hen in en zij zei; niet zo snel, waarop hij zei, als je zo langzaam loopt halen we het eind niet vandaag. Dit was een Duits echtpaar.

We hebben ze niet meer terug gezien op de route, erg jammer maar begrijpelijk met dat schoeisel.

Om half vijf waren we weer bij de auto. Wat een mooie dag vandaag, geweldig. We waren bij de afslag van de camping maar Freddy reed door en zei: eerst een paar waterschoenen voor jou kopen verderop, kunnen we morgen weer in de zee zwemmen. Wel gevonden , de waterschoenen,  maar of we gaan zwemmen! Op het strand en in het ondiepe water liggen allemaal stenen, vandaar!

Het wordt wel een rustig dagje want de Formule 1 wordt verreden en dat moet gezien worden op de laptop. Maandag gaan we verder naar de Plivice meren, zo’n 125 km hier vandaan. Dat is de bedoeling maar het weer is daar wel minder, even aanzien maar.

Beste vogelvrinden,

De foto voor de vogel van gisteren was niet erg duidelijk, ik heb jullie geloof ik hiermee op een dwaalspoor gezet. Maar uiteindelijk is hij toch geraden door Tom .

De stand is:

Beate 8

Tom 10

De foto van vandaag is niet zo moeilijk, dus doe je best