Dag 17

Na de lange dag van gisteren weer even een dagje niets of weinig doen vandaag. Het was vanmorgen eerst behoorlijk bewolkt en we waren blij dat we gisteren naar Pag waren geweest. Het klaarde aan het eind van de morgen toch weer flink op en het was een prima dag , wel met veel wind. 

De uitloper van de Adriatische zee, waar de camping aan ligt, was een mooi kleuren palet vandaag, door alle surfers met hun planken en prachtige zeilen op het water. Menigeen kon niet op eigen kracht terug en moest met de boot worden opgehaald; dus een te harde  wind of ze waren nog net niet zo goed dat het kon lukken. Freddy zou het gekund hebben zei hij dus ik denk dat ze nog niet voldoende geoefend waren. Wel een prachtig gezicht zoveel bij elkaar.

Het was natuurlijk weer wasdag; alle ingrediënten waren aanwezig om de stapel met shirts en ondergoed en wandelsokken weer te ontdoen van zweet en om ook alles weer droog te krijgen. Af en toe is het hard nodig om even met emmers en wasmiddel naar het washok te gaan.

We zijn op dit moment omringd door Duitse campers en caravans. De ene nog groter en mooier dan de andere. Op één van de campers staan drie regels en die wil ik toch wel even vermelden:

Zum arbeiten zu alt, zum sterben zu jung, zum reisen topfit. Als je het leest brengt dat wel een glimlach op je gezicht maar kijk je goed naar het echtpaar dat bij de camper hoort, dan vraag je je wel af of het woord topfit nog wel op z’n plaats is. Het trapje dat ze nodig hebben om naar binnen te gaan is heel groot en stevig; naast de deur zit een grote beugel, zodat ze zich omhoog kunnen trekken en dan gaat het naar binnen gaan redelijk goed. Het lopen gaat zeer moeizaam en ja, de glans lijkt er een beetje vanaf maar toen hij even later naar zijn vrouw riep , die al even in de camper was,  “Wenn du mich rufst, dan komme ich”,  zette mij dat weer aan het denken en of het woord topfit toch niet zou kunnen kloppen.

Onze Nederlandse buurman , een paar plaatsen verder, kwam naar mij toe gelopen en zei: “Fijn hè, weer een beetje gezelligheid op de camping met meer mensen erbij”. Het is maar waar je voorkeur naar uit gaat.

Freddy heeft nog weer zijn vogeluurtje gepakt maar geen opbrengst vandaag. Hij heeft nog wel een mooie wandelroute ontdekt.

Nog even iets over gisteren: we zitten op een terras, er zitten nog meer mensen met een consumptie. Er komt een vader met zijn zoontje van een jaar of zes. Dat kind gaat eerst naar een mevrouw toe met een kruk; ze had haar voet in het verband, pakt de kruk en gaat ermee rondzwaaien. De vrouw zegt er iets van en dat kind zet eindelijk de kruk weer terug; dan gaat het jochie naar twee mensen toe die een sorbet hebben en wil het koekje uit het glas halen. Niet te geloven dat vader net doet of zijn neus bloedt en de bezoekers op het terras moeten het probleem dus maar zelf oplossen. Het jochie klautert daarna over stoelen die er staan , ongekend.  Dit hebben wij nog nooit gezien!

Morgen willen we een kloof  lopen hier dichtbij; die route duurt ongeveer vier uur, maar het weer ziet er niet zo best uit en zaterdag wordt wel prachtig weer verwacht dus even bekijken morgenvroeg wat het gaat worden.

We gaan zo eten maken, kip, gebakken aardappelen met ui en spekjes, en sla, heerlijk, en natuurlijk een Grieks toetje.

Beste vogelvrinden,

De foto van gisteren is een kleine zilverreiger, geraden door Beate. Het gaat mooi tegen elkaar op!

De stand is:

Beate 8

Tom 8

De vogel van vandaag wordt er een die ik gisteren gespot heb.

Succes!