Dag 11

Gisteren hadden we al een wandelroute opgezocht voor vandaag. Zo’n 20 km vanaf de camping, richting het zuiden, in de buurt van Split. Het zou geen gemakkelijke wandeling worden volgens de recensies maar wie niet waagt…. Volgens weeronline, onze bondgenoot op reis, zou het een prachtige dag worden, prima om te wandelen.

Vanmorgen echter, om half 7, kletterde de regen op het dak van de caravan, hebben we het nog nooit, bijna nooit, zo hard horen donderen en moest ik hollen, door de regen, op slippers, naar de wc omdat mijn darmen en maag zich ook lieten horen en voelen. Al met al een minder goed begin van de dag dan was voorzien.

Na een paar uur was het slechte weer voorbij en brak het zonnetje voorzichtig door.

Helaas bij mij nog niet. Het bleef maar rommelen en ik heb de weg naar de wc nog wel een paar keer snel moeten afleggen.  Het is nu gelukkig alweer een stuk beter en ik hoop dat we morgen weer op pad kunnen gaan. Morgen is het nog stralend weer hier, dus we blijven nog tot zondag. Dan verwacht men regen en gaan we rijden, weer omhoog, richting Zadar. In het midden van Kroatië  liggen toch de mooiste natuurparken en daar willen we graag naar toe. Het zuiden laten we  nu voor wat het is; Dubrovnik maar een keer met een stedentrip doen; dat lijkt ons wel wat.

Een hele dag zo bij de tent heeft ook wel wat. Op de eerste plaats word/ben je zo sloom als wat en dat verandert niet. Je ziet alle mensen hun ding doen en dat levert dan ook wel weer bijzondere dingen op. Een jonge moeder die heel wat rondjes met haar baby over de camping wandelt en met haar mobiel natuurlijk. Ik zag een enorme grote camper staan, dacht eerst dat het een touringcar was maar dat bleek toch niet zo te zijn. Volgens mij kun je er bijna niet mee door deze straten rijden; alles is zo smal hier! Wat een gigantisch groot ding. Een Zwitserse camper die aankomt, op een mooie , ruime plek ging staan, de bestuurder bedenkt zich en wurmt zich even later tussen twee andere campers in; niet te begrijpen, voor mij dan! 

Maar ik heb vandaag een zwak gekregen voor onze achterbuurtjes, de Belgen. Wat een prachtig stel. Het echtpaar is ver in de zeventig. Zij loopt niet meer zo goed en ze doen alles samen. Hij houdt haar bij de hand en zo lopen ze samen naar de afwas. Tussen de middag, zo rond half één, rook ik opeens gebraden verse worst. Ze waren aan het koken; de aardappelen werden geschild en de groente, wat, dat kon ik niet zien, in een pan gedaan. Een half uurtje later werd de campingtafel gedekt en werd er gegeten. Er zijn nog wel mensen die tussen de middag warm eten, mijn moeder ook, maar op een camping hebben we dat nog nooit gezien. Ik hoop dat wij over een jaar of tien ook nog kamperen en zelf koken , maar dan wel ’s avonds, schat ik zo in. Na het eten werd er weer afgewassen samen en even later lagen ze in de stoel , ik denk, een dutje te doen. Nu hebben ze net de boterham op, het is half zeven.

Freddy is vanmorgen nog op vogeljacht geweest, hier in de buurt. Hij heeft wel wat gehoord maar niets gezien, helaas. Op de terugweg nog een brood bij de bakker meegenomen voor de late lunch. Een wit stokbrood  en dat werkte niet meer op de darmen. Een gekookt ei deed ook geen gekke dingen. Wel fijn dat er niet meteen een reactie komt als je iets gegeten hebt. Het was trouwens de eerste keer in deze vakantie dat we tussen de middag op de camping een broodje aten. Meestal zijn we onderweg. Wel een rustig dagje zo.

Maar weer kijken wat het morgen wordt, waarschijnlijk de wandeling van vandaag.

Beste vogelvrinden,

De vogel van gisteren is een koolmees, hij had in de boom zijn nestje. Geraden door Beate.

De stand is:

Beate 6

Tom 4

Vandaag even alleen op pad geweest naar een gebied hier vlakbij. Ik heb veel verschillende vogels gehoord maar helaas heb ik er geen kunnen spotten.

Op de terugweg kwam ik deze vogel nog tegen, de kwaliteit van de foto is niet zo goed, maar het moet te doen zijn.