Dag 28

Deze dag verliep compleet anders dan dat we verwacht of gehoopt of voor ogen hadden.

We hebben Pula wel gezien maar niet de mooie gebouwen of het Amfitheater, maar de binnenkant van het General ziekenhuis.  Om negen uur waren we daar vanmorgen al.

We waren vroeg op, het weer was prachtig en na onze dagelijkse oefeningen en een klein zonnebadje, zwommen we om half negen al in de zee. Het was heerlijk, waterschoenen aan, de keien trotseren en zwemmen. Na zo’n 10-15 minuten vonden we het prima en gingen we het water uit. Opeens geeft Freddy een schreeuw en zegt, rotsteen, geschaafd. Het water uit en de schade opgenomen. Dat viel tegen, we keken in het vel, zagen alle laagjes en het was een jaap van zeven cm, constateerden ze later in het ziekenhuis; en met bloedverdunners wil het bloeden wel lukken. Ik naar de receptie, vragen waar de EHBO/het ziekenhuis  is en met de kaart van de stad en het adres naar het ziekenhuis. 

Freddy eerst droge kleren aan gedaan, ik zelf een jurk aangeschoten, adres in de navigatie ingevoerd en op weg met verband uit de EHBO kist van de camping, om de voet Daar aangekomen konden we geen parkeerplaats vinden. De auto toch maar op een ongelukkige plek neergezet en gevraagd naar de eerste hulp. Uitgerekend nu , begreep niemand ons. Een  jong meisje beduidde dat ze iemand ging halen en deze mevrouw wees ons de weg naar de EHBO. We werden redelijk snel geholpen . Eerst alle formaliteiten natuurlijk,  naam, adres enz. enz., welke medicatie en nog veel meer. Freddy had een idioot hoge bloeddruk maar dat was gezien de situatie niet zo raar. Toen werden we weer teruggestuurd naar de wachtkamer en zouden we opgehaald worden om naar de arts te gaan. 

Ondertussen heb ik de auto opgehaald en bij de EHBO neergezet; daar waren speciale parkeerplekken en er was nog ruimte. We waren er om negen uur, wel heel snel gedaan allemaal. Er liepen verpleegkundigen  in rode , blauwe, witte en rood - witte uniformen. Wij maar gokken wie ons zou komen halen. Het werd rood. De mevrouw achter de opname desk moest ontzettend lachen om ‘Freddy’  doopnaam  Dionysius. The god of the wine, thats how this happened? Een vriendelijk iemand.  

In Nederland zou dit ziekenhuis  trouwens meteen  gesloten worden.  Alles is oud, oud meubilair, de rolstoel was niet vooruit te duwen, de behandeltafel ook heel oud, vloeren vies en kapot. Als de dokters maar kundig zijn. Het is een komen en gaan op de EHBO, ook hier.  Om half elf werden we geroepen en toen was het bloeden inmiddels gestopt. Er is goed naar de wond gekeken en er werd besloten om niet te hechten maar te plakken. Het effect zou hetzelfde zijn omdat het bloeden was gestopt. Tape, verband, een pleister, een tetanus injectie en we waren klaar. Niet lopen, been hoog houden, hoger dan je hart, niet op steunen, alleen als je naar de wc moet en dat kan in de caravan gelukkig; dat zijn de adviezen van de arts. Woensdag moeten we naar een huisarts voor controle. Douchen mm mm. Met ingepakt been, dat mag, maar hier een douche, ik geef wel tijdelijke thuishulp, lijkt me op dit moment beter. Hij zal maar uitglijden of zoiets. 

Ook nog even langs een supermarkt gereden, op de terugweg, we waren toch in de buurt en voor een paar dagen boodschappen ingeslagen. Terug op de camping ontbijt gemaakt, het was inmiddels half één en een lekkere kop koffie. 

Dat was dus een rare dag. Ja, en dan moet de wc geleegd worden. Dat had Freddy gisteren willen doen maar och, kon vandaag ook nog. Nu weet ik ook meteen hoe dat moet. Ook water bijvullen enz. , allemaal dingen die Freddy altijd doet. En vergeet het koken en de afwas niet. Wat doe ik eigenlijk allemaal, vroeg ik mezelf af. Er blijft niet veel over. Ik help met koken. ruim alles op, zorg dat de was ed.in orde is. Het valt nog mee.

We installeren ons maar in de zon en lezen wat  of kletsen en kijken naar de zee en de boten in de haven. Er wordt niet meer gevogeld dus vandaag de laatste vogel op het blog. Ik wil alles doen en als ik een bijzondere zie wil ik best het fototoestel pakken maar ik ga geen zoektocht houden.

Het meisje van de receptie kwam vanmiddag nog even vragen hoe het was gegaan en morgen krijgen we van haar het adres van de dichtstbijzijnde  huisarts.

Hoe we vannacht gaan slapen moeten we nog even uitvogelen. Het bed is twee meter breed, dus het moet goedkomen denken we, zo niet, dan bouwen we een bed van het zitgedeelte.

Op naar morgen met hopelijk een goede nacht voor Freddy.

Beste vogelvrinden,

Het is een treurige dag geworden, er kan namelijk niet meer gevogeld worden , dus moeten we het helaas bij deze laatste foto laten.

De vogel van gisteren is door beide geraden, echter beate heeft hem op het laatst verbetert, maar niet goed.  Het is een aalscholver

De stand wordt hiermee.

Beate 13

Tom 13

Succes met de laatste vogel van deze vakantie, ik sluit af met eentje die voor de deur zat.